La nueite de San Xuan

Este cantar apaez en tolas partes onde lu viera cumu "de toda Hespanna", ensín embargu nun podemos esqueicere los rasgos qu'amuesan la llïonesidá d'esta lletra, a sabere:

• Annedire una "e" a la fin la palabra "trébol"
• La costruición que xune l'articulu cul posesivu (los mieus amores)
• Y qu'en dalgunas versiones del cantar, en vuelta de dicire "A pasare'l trébole" dizse "A saltar la trébede" (siendu trébede una palabra nidiamente llïonesa).

Nun tengu dulbias que guei día se cante en toda Hespanna, tampoucu que, n'un entamu, yera un cantar llïonés:

A pasare'l trébole,
el trébole, el trébol.
A pasare'l trébole
la nueite de San Xuan.

A pasare'l trébole,
el trébole, el trébol.
Al xeitu la mia tierra
toucu'l pandeiru.

¿Qué quieres que te traiga
que vou a Madrí?
¿Qué quieres que te traiga
que vou a Madrí?

Nun quieru que me traigas
Que me lleves sí.
Nun quieru que me traigas
Que me lleves sí.

A pasare'l trébole,
el trébole, el trébol.
A pasare'l trébole
la nueite de San Xuan.
A pasare'l trébole,
el trébole, el trébol.
A pasare'l trébole,
los mieus amores van.
A pasare'l trébole
la nueite de San Xuan