Nanas

El mieu collaciu Rubén mandoume duas nanas cunas que duerme al sou rapacín cuasi tolas nueites. La primeira, Ruben creye que ye un poema de Pin de Pria y la segunda ye tradicional.

De tolos xeitos, deíxulas eiquí pur si daquien tien de dormira dalgún rapacín ou rapacina (ou dalgún mayor que tou pué sere, hahaha).

Tronen la mar y el cielu treme la tierra,
apurren los elementos toos en griesca
nun se ve ni una cresta d'una collada
na llonxana
nin un llume tremandu nuna cabana

Chueve, nneva y argayan los montes y pennedales,
dende la mesma cumbria de los cordales
¡Fosca nueche que xurde de lu profundu
pa dare cunta que'l cielu va fundire'l mundiu!

Mas ¡ay! que na llontanza vese un llume,
que'l fondu la nueche casi lu sume
¿sedrá quiciabes estreilla, sedrá lluceiru?
entruganse un a outru ca marineiru

¿Que sedrá de la barca desamparada,
qu'ente'l ferver d'esplumas y de salmoria,
tumba, xareya, esnidia y amoria
y cuerre ensín cunta a caballu
nas rabias de la turmenta?

¿Y que de los qu'enguelve tal nueche escura
ensín ver nin mar nin cielu
mas que pretura
pa ocultayes la barca del puertu,
au el coral los chama a toos,
d'amores yá muertu?

Agora non (tradicional)

Durmite fiyu del alma que velu el tou suannu
palumbina de brancu que nun tien aleiru

Agora non mieu neñu, agora non...

Si tuviera'l tou pai que yera tan bonu
collarines de plata punxierate al cuellu

Agora non.....

Quien chama a la puerta que torne mannana
que'l pai del nennu nun fue a la montanna

Agora non.....

Páxaru prietu qu'andades a dashora
acasu nun sientes al neñu que chora?

Agora non.....

Ye que tades sordu, que nun pescanciedes
qu'an ca ya ta'l pai del nennu qu'oyedes

Agora non....

Quien chama la puerta que nun entre agora
qu'an ca ya ta'l pai del nennu que chora

Agora non.....

Válanme mil diannos que mal pescanciedes
tornare mannana que tiempu tenedes

Agora non.....

Nesta nueche escura, t'acochu despaciu
escontra'l mieu arca xuntu al mieu regazu.

Agora non.....