Dende'l xueves pasáu la Xana tá triste, morreu Carlos Llamas, periodista de 52 años y zamoranu de nacencia, dimpués de poucu más d'un añu de lluchare escontra'l cancer.
Yera una gran presona y mui apasionáu na defensa las suas idegas. Mesmu si nun siempres taba d'alcuerdu conas suas opiniones, siempres yera un pracer sentilu pulas nueites.
Dende'l día 5, festividá de los Santos Fruela y Atilanu, collacios nel sou tiempu y patronos respeutivamente de las diócesis de Llión y Zamora, nas que fuonun bispos, reposa nel sou puebru de Muelas de los Caballeros, na Carbayeda anqu'el dixéra que yera de Senabria.
Peru la Xana tamién tá que bufa. Mercedes de la Merced, del partíu popular y tertuliana de la SER dixu que "Charly" yera un "castellano de Zamora". Mesmu si Charly nun falaba mucho subre eillu, m'alcuerdu perfeutamente d'un día que, falandu d'identidá, dixu: Si falamos d'identidá you sou el que miyor lu tengu, pueu elexir ente sere senabrés, zamoranu ou llïonés del Reinu de Llión. Enxamás sentí que se dixera "castellano".
Tamién m'alcuerdu d'un vienres qu'un castiellanu que chamóu al sou programa, dixule: "Don Carlos que somos paisanos" y Charly preguntóule: "Ah, ¿es Ud. de Zamora?" y el ome dixu: "No, soy de Ávila (creigu que dixu d'Avila peru nun tou cierta'l 100%) y entoncias Charly rimpuendiú: "Bueno, entonces paisanos, paisanos... yo soy zamorano".
¿Pur quéi, entoncias, esa falta respetu pa quien ya nun pué defendese?
Yera una gran presona y mui apasionáu na defensa las suas idegas. Mesmu si nun siempres taba d'alcuerdu conas suas opiniones, siempres yera un pracer sentilu pulas nueites.
Dende'l día 5, festividá de los Santos Fruela y Atilanu, collacios nel sou tiempu y patronos respeutivamente de las diócesis de Llión y Zamora, nas que fuonun bispos, reposa nel sou puebru de Muelas de los Caballeros, na Carbayeda anqu'el dixéra que yera de Senabria.
Peru la Xana tamién tá que bufa. Mercedes de la Merced, del partíu popular y tertuliana de la SER dixu que "Charly" yera un "castellano de Zamora". Mesmu si Charly nun falaba mucho subre eillu, m'alcuerdu perfeutamente d'un día que, falandu d'identidá, dixu: Si falamos d'identidá you sou el que miyor lu tengu, pueu elexir ente sere senabrés, zamoranu ou llïonés del Reinu de Llión. Enxamás sentí que se dixera "castellano".
Tamién m'alcuerdu d'un vienres qu'un castiellanu que chamóu al sou programa, dixule: "Don Carlos que somos paisanos" y Charly preguntóule: "Ah, ¿es Ud. de Zamora?" y el ome dixu: "No, soy de Ávila (creigu que dixu d'Avila peru nun tou cierta'l 100%) y entoncias Charly rimpuendiú: "Bueno, entonces paisanos, paisanos... yo soy zamorano".
¿Pur quéi, entoncias, esa falta respetu pa quien ya nun pué defendese?
No hay comentarios:
Publicar un comentario